Familja Mazrekaj nga Drenoci detyrohet ta lëshojë shtëpinë kur forcat serbe vijnë për ta zbrazur fshatin nga popullsia shqiptare. I detyrojnë të ecin një kohë, dikur i ndajnë burrat nga gratë. Kumrija me tri vajzat përfundojnë në kamp në Elbasan, kurse burri i saj Arifi dhe djali Jetmiri mbeten robë në fshatin Beleg, vendi në të cilin për të fundit herë e gjithë familja është bashkë.
Jetmiri, siç mëson Kumrija, arrin të arratiset i plagosur dhe strehohet në fshatin Isniq. Disa vjet pas luftës, mbetjet i tij gjenden në një pus. Për Arifin Kumrija nuk di asgjë të saktë as sot, njëzet vjet pas zhdukjes.